Voor een tijd een plaats van God

Als je - na al die eeuwen christendom - vraagt waar het ook weer om begonnen was, dan is het antwoord volgens Kuitert: om de mens. En dus niet om God. Mensen waren er immers al voor god er was; god en goden zijn producten van menselijke verbeelding, die ons als erfenis van vorige generaties zijn overgeleverd. Onze wereld zit anders in elkaar dan onze voorouders dachten en aan hun erfenis hebben wij niet zoveel meer. De godsbeelden die zij ons wilden opleggen, zijn niet het belangrijkste in de wereld. Wat is dat dan wel? Kuitert komt niet uit bij God maar bij mensen. Mensen brengen onder woorden, en schapen zich daarmee een wereld van 'betekenis'. Zij zijn, naar het woord van de dichter, een plaats van god, zij het voor een tijd: een keer gaat hij dood.