#ikleesthuis: Deugd in de stoïcijnse filosofie

De stoïcijnse filosofie heeft Marcus Aurelius, keizer van het Romeinse Rijk van 161 tot 181 n. Chr., door allerlei moeilijkheden geleid. Tegenslag, verraad, verlies… En juist die moeilijkheden hebben wij nu ook veel mee te maken. Maar de stoïcijnen hebben daar raad voor, raad die Marcus Aurelius ook altijd heeft vastgehouden.

“Wat zou Marcus Aurelius doen?”

Voor de stoïcijnen is deugd het enige wat goed is. Daar tegenover staat ondeugd, het slechte, en al het andere is indifferent. Goed noch slecht. Deze deugd wordt uitgelegd met de volgende metafoor:

“Als je deugd aan de ene kant van een weegschaal legt, kun je net zoveel gouden munten aan de andere kant leggen als je wilt, maar de balans zal nooit doorslaan.”

Om het makkelijker uit te leggen: uiterlijke dingen zoals rijkdom (de gouden munten in deze metafoor) hebben wel waarde, maar zullen nooit zoveel waard worden als de deugd.

Wat te doen?

Uiteindelijk is het ware doel van de stoïcijnse leer niet om jezelf enkel te verrijken, maar om goed om te gaan met de dingen die ons toekomen. Of dit nu geluk of ongeluk is, rijkdom of armoede. Het gaat dus niet om wat er gebeurt, of wat we hebben, maar hoe we ermee omgaan. Blijf dit doen met deugd. Dat zal ons leiden naar onze ware bestemming.

Deze stoïcijnse filosofie wordt uitgebreid uitgelegd in Leer denken als een Romeinse keizer, van Donald Robertson. Benieuwd?