Niets doen is moeilijk

In de huidige maatschappij staan we altijd ‘aan’. De telefoon trekt altijd aandacht: onderzoek wijst uit dat dit zelfs zo is als deze omgekeerd op tafel ligt. En dan wordt onze aandacht ook nog eens opgeëist door allemaal verschillende advertenties op onder andere websites, tv en radio. Elk van deze advertenties wil je iets belangrijks vertellen en haalt daarvoor alles uit de kast. Dat kan zo niet langer, stelt Jenny Odell in haar onlangs verschenen boek De macht van nietsdoen. Zij pleit voor, zoals de titel al zegt, nietsdoen. Maar dat is ook erg moeilijk, vooral in een samenleving die gericht is op efficiëntie en resultaten. Vooral in een samenleving die van je verwacht dat je altijd iets doet.

Als voorbeeld neemt zij haar tijd in de Rose Garden, in San Francisco. De stilte en rust die zij daar heeft ervaren heeft haar doen inzien dat een periode van ‘verwijdering’ een mens erg goed kan doen. Het kan je namelijk doen inzien dat het leven te kort en te mooi is om aan een enkele plek of baan vast te zitten. En dit is iets wat we allemaal doormaken op dit moment. Ondanks het lekkere weer blijft het momenteel verstandig zoveel mogelijk thuis te blijven en buiten afstand te houden, hoe vervelend dat ook is.

Dus leg die telefoon eens weg, ver weg, of zet deze een tijdje uit. Doe hetzelfde met de radio en televisie, en ook met de laptop, PC en tablet. Ga er eens lekker voor zitten in je achtertuin, op je balkon, of voor een open raam. En luister – hoor de wind die door de bomen waait, hoor de vogels die hun lied zingen. Hoor de kinderen van de buren spelen. Misschien hoor je de auto’s over de nabije weg rijden, misschien hoor je het geloei van de koeien.

De macht van nietsdoen is een radicaal verzet tegen deze samenleving van efficiëntie en resultaat. Jenny Odell zet in een essay dat zich ontvouwt als de takken van de sequoia waarmee het allemaal begint uiteen hoe we aandachtiger kunnen leven. Want niets doen is moeilijk, maar verre van onmogelijk.

Ook als e-book verkrijgbaar!