Nomizo: een vrolijk filosofiespel op het werk

Sinterklaas, kerst, oud & nieuw: de feestdagen staan weer voor de deur. Ben jij op zoek naar een origineel cadeau met diepgang, kies dan voor Nomizo, een vrolijk filosofiespel voor thuis, in de klas of op het werk.

 

Waarom Nomizo?

Nomizo is een kaartspel met verschillende vragen. Jong en oud kunnen meedoen met dit veelzijdige spel.

Hoort jaloezie bij liefde? Bestaan er echte helden? Is privacy belangrijker dan veiligheid? Verandert roem je persoonlijkheid? Is een optimist gelukkiger dan een pessimist? Nomizo is een verfrissend filosofiespel dat je ook kunt spelen als je geen filosoof bent. Voor 4 tot 10 spelers, van 4 tot 104.

 

 

Nomizo op het werk

‘Ik vind het best spannend,’ zegt A., financial controller van een zorglocatie in het Zuiden van het land. En dat is niet meer dan logisch, want debatteren met collega’s over filosofische onderwerpen die niet direct met het werk te maken hebben is voor de meesten van ons geen dagelijkse praktijk. Toch bijt ze het spits af en verdedigt het standpunt dat ‘de smartphone een verlengstuk is van jezelf’. Ze voert aan dat we voor onze communicatie en veiligheid een smartphone nodig hebben en dat het daarom een verlengstuk is geworden. Een steekhoudend argument, terwijl ze aan het eind van het rondje laat weten dat ze het zelf niet met de stelling eens is.

Open boek

J. vind het lastiger om een standpunt te verdedigen waar hij het niet mee eens is. Hoe moet hij de anderen overtuigen dat mannenvriendschappen anders zijn dan vrouwenvriendschappen, terwijl hij dat zelf niet vindt. Zijn collega’s zien dat als typerend voor J. Hij is een open boek en juist daarom is het zo fijn om met hem te werken. J. is zelf ook blij met deze eigenschap, al zou hij soms wel eens een troef achter de hand willen hebben.

Lichaamstaal en de toon waarop je argumenteert spelen ook een grote rol. Als H. moet verdedigen waarom ‘reizen je geen completer mens maakt’ begint ze over strandvakanties waar je niet veel wijzer van wordt. Maar J. weet dondersgoed dat ze dat niet meent en hoort dat aan haar stem.

Luister je echt?

Op de vraag ‘bepalen onze hersenen wie we zijn?’ antwoordt H.: ‘Nee, dat bepaalt ons hart.’ Haar tegenspeler C. betoogt dat onze hersens wel degelijk bepalen wie we zijn omdat mensen met hersenletsel van persoonlijkheid kunnen veranderen. Als A. moet toelichten waarom ze voor het standpunt van H. koos, zegt ze: ‘Ik sloeg aan op het woord “hart” en luisterde daarna eigenlijk niet meer. Misschien doe ik dat in het dagelijks leven ook wel.’ Een interessante vraag om jezelf te stellen: hoe goed luister ik nou eigenlijk echt?

Teamleider M. die er om bekend staat altijd overal een antwoord op te hebben verdedigt vol vuur dat onze tijd niet schaamtelozer is dan andere tijden: ‘schaamte is relatief’ en ‘zo’n oordeel kun je niet hebben over een tijdvak.’ Sterke argumenten, maar als A. in haar argumentatie het woord dickpick laat vallen, gaat zij er vandoor met de winst. Verwijzen naar de actualiteit werkt altijd goed.

 Laatste vraag

Tot ieders verbazing is het opeens half vijf. We spelen een laatste vraag. M. wint en legt een derde fiche op rij, maar hij vergeet Nomizo te roepen.
‘Is het dan wel geldig?,’ joelt R. tot hilariteit van de anderen.

Wanneer ik mijn spullen heb gepakt, laat ik de controllers achter om na te praten met fris en chips. V

Volgens mij heeft Nomizo zijn werk gedaan: ze hebben lol gehad, inzichten gekregen en elkaar nóg beter leren kennen.