Gelukkig zijn begint bij zelfliefde. Maar van jezelf en je lichaam houden – met al je imperfecties – is moeilijk. Doordat je voortdurend geconfronteerd wordt met beelden van schijnbaar mooiere levens en lichamen, blijf je achter in onzekerheid en vol zelfkritiek. In dit interview vertellen auteurs Frieda van der Loos-Boudesteijn en Sophie van Bragt hoe Hier ben ik lezers helpt af te rekenen met deze innerlijke criticus en hoe ze meer zelfliefde kunnen ontwikkelen.
Door: Sanne Peters
“Bewustwording is de eerste stap naar verandering”, begint Frieda. “Hoe signaleer je die innerlijke criticus bij jezelf? Veel mensen hebben zo’n stemmetje in hun hoofd dat vertelt wat niet goed is en dat ervoor zorgt dat ze zichzelf met een ander vergelijken. Als je merkt dat je streng naar jezelf bent en moeite hebt met zelfliefde, kun je oefenen om wat milder en liever voor jezelf te zijn.”
“We merken bij onze workshops dat veel mensen onzeker zijn over hun lichaam”, vertelt Sophie. “Zo vroegen we tijdens een workshop of de dames zichzelf een compliment konden geven. Daaruit komt meestal ook voort waar mensen niet tevreden over zijn, want dat weten ze vaak sneller te benoemen. Er was een mevrouw die erg onzeker was over haar bovenbenen. Ze was zelfs zo onzeker dat ze nooit echt een rokje durfde te dragen maar altijd een broek droeg. Dat zijn precies de dingen die iets zeggen over de manier waarop je naar jezelf kijkt.”
“De beste manier om met nieuw gedrag te starten, is door het gewoon te doen”, vertelt Frieda. “Net als dat mensen bij mij in mijn praktijk komen, ga ik niet een uur tegen ze praten maar ga ik oefeningen met ze doen om ze nieuwe vaardigheden aan te leren. Je moet iets echt ervaren wil je een proces op gang brengen, in dit geval het proces van liever en milder naar jezelf worden. Door elke dag op een vast moment een opdracht te doen, train je een soort wilskracht en daarnaast een mooie gewoonte om iedere dag tijd voor jezelf te nemen. Gedragsverandering duurt eventjes, en vandaar dat het beter is om dit te verspreiden over zes weken.”
“Na een tijdje zul je dan bepaalde gedachten herkennen” gaat Sophie verder. “Je weet dan dat een negatieve gedachte een denkfout is waar je niets mee hoeft te doen. Je merkt het op en dan wordt het niet iets wat je gaat beheersen of waar je je zelf in verliest. Of je voelt aan wanneer je te streng voor jezelf bent. Bijvoorbeeld als een te lange to-do-lijst te veel gevraagd is en je deze niet kan afronden. Je zult leren dat het oké is als je deze niet afmaakt.”
“Het mooie is dat we onlangs zelf het boek hebben ingevuld”, vult Sophie aan. “Ik denk als we de opdrachten nu weer zouden maken dat we weer op nieuwe inzichten zouden komen. Het boek is iets wat je ieder kwartaal zou kunnen invullen.”
Benieuwd naar het boek? Bestel het hier.