Zoek icoon
Iemand zien staan - cover
Iemand zien staan - achterkant

Iemand zien staan

zorgethiek over erkenning

Iemand zien staan - cover
Zoek icoonIemand zien staan - achterkant
Bekijk de achterkant
Bekijk de voorkant
Zonder erkenning kan een mens niet leven – zorgethiek moet zich daarrekenschap van geven. Annelies van Heijst geeft daar in dit boek een aanzet voor. In de bedrijfsmatige en marktgerichte cure en care gaat iets wezenlijks verloren. Namelijk het schenken en ontvangen van erkentelijkheid tussen de betrokkenen. Is de gezondheidszorg zo ingericht dat patiënten, bewo ners en cliënten alleen vaktechnisch correcte zorg krijgen? Of hebben ze het gevoel dat professionals hen werkelijk zien stáán? Want daar komt erkenning krijgen uiteindelijk op neer. Het is bestaan in de ogen van anderen, en tegelijk zelf iemand zijn die iets van de ander vindt.Professionals vinden het evenmin prettig om als lucht behandeld te worden, of als een nummer. Zij kennen ook het verlangen om gezien te worden en er toe te doen: als een vakbekwaam iemand, met hart voor het werk. Niet als een radertje in een machine, of een soort ‘bediende’ van de patiënt, bewoner of cliënt. Als derde partij zijn er de naasten of familieleden van mensen die zorg nodig hebben. Nu er meer professionele aandacht voor hen komt is het de vraag of ze in de juiste hoedanigheid worden erkend, dat wil zeggen als mensen die privé betrokken zijn. Worden zij soms niet ver lengstuk van de hulpverlening, of soms zelfs object van behandeling?Door de grote medische mogelijkheden rijzen ook nieuwe ethische vragen. Is ‘dokteren zonder grenzen’ wel wenselijk? Of moeten artsen en verpleegkundigen misschien weer belang gaan toekennen aan de oudste medisch ethische beginselen van ‘niet-schaden’ en bij ‘twijfel niets doen’, zoals de auteur suggereert? Dit boek is bedoeld voor allen die zich druk maken over kwaliteit van de zorg: werkers, zorgontvangers, hun naasten en vrijwilligers.
Lees meer >
Over de auteur

A. van Heijst

Annelies van Heijst (1955) is als hoogleraar Zorgethiek en Caritas verbonden aan de Universiteit van Tilburg. Haar aandachtsgebied is de ontwikkeling van een ethiek van de zorg in een theologisch perspectief. Andere boeken van haar hand zijn Iemand zien staan (4e druk 2014), Liefdewerk. Een herwaardering van de caritas (2002), Leesbaar lichaam. Verhalen van lijden bij Blaman en Dorrestein (1993) en Verlangen naar de val. Zelfverlies en autonomie in hermeneutiek en ethiek (1992).

Meer boeken van deze auteur
27,00

Je bestelt en rekent af bij:

  • Boekenwereld.com: onze eigen boekwinkel
  • Veilig winkelen, bestellen en betalen
  • Regelmatig gratis e-books
Bindwijze
Paperback
Op voorraad
  • Gratis verzending
  • Op werkdagen voor 20.00 besteld, binnen 48 uur in huis (NL)
  • Taal: Nederlands
  • ISBN: 9789086870141
  • Pagina's: 192 pagina's
  • Publicatiedatum: 12-04-2008

Je bestelt en rekent af bij:

  • Boekenwereld.com: onze eigen boekwinkel
  • Veilig winkelen, bestellen en betalen
  • Regelmatig gratis e-books

Thuiswinkel waarborg

Onze veilige betaalmethoden:
  • Ideal
  • Mastercard
  • VISA
  • Bancontact
Bekijk de inhoud van dit boek ➔
Zonder erkenning kan een mens niet leven – zorgethiek moet zich daarrekenschap van geven. Annelies van Heijst geeft daar in dit boek een aanzet voor. In de bedrijfsmatige en marktgerichte cure en care gaat iets wezenlijks verloren. Namelijk het schenken en ontvangen van erkentelijkheid tussen de betrokkenen. Is de gezondheidszorg zo ingericht dat patiënten, bewo ners en cliënten alleen vaktechnisch correcte zorg krijgen? Of hebben ze het gevoel dat professionals hen werkelijk zien stáán? Want daar komt erkenning krijgen uiteindelijk op neer. Het is bestaan in de ogen van anderen, en tegelijk zelf iemand zijn die iets van de ander vindt.Professionals vinden het evenmin prettig om als lucht behandeld te worden, of als een nummer. Zij kennen ook het verlangen om gezien te worden en er toe te doen: als een vakbekwaam iemand, met hart voor het werk. Niet als een radertje in een machine, of een soort ‘bediende’ van de patiënt, bewoner of cliënt. Als derde partij zijn er de naasten of familieleden van mensen die zorg nodig hebben. Nu er meer professionele aandacht voor hen komt is het de vraag of ze in de juiste hoedanigheid worden erkend, dat wil zeggen als mensen die privé betrokken zijn. Worden zij soms niet ver lengstuk van de hulpverlening, of soms zelfs object van behandeling?Door de grote medische mogelijkheden rijzen ook nieuwe ethische vragen. Is ‘dokteren zonder grenzen’ wel wenselijk? Of moeten artsen en verpleegkundigen misschien weer belang gaan toekennen aan de oudste medisch ethische beginselen van ‘niet-schaden’ en bij ‘twijfel niets doen’, zoals de auteur suggereert? Dit boek is bedoeld voor allen die zich druk maken over kwaliteit van de zorg: werkers, zorgontvangers, hun naasten en vrijwilligers.