Nieuw boek Marinus van den Berg verschenen

Op 7 mei 2019 verscheen het nieuwe boek van Marinus van den Berg: Dicht op de dag. Schrijven als levenswijze. Hieronder beschrijft Van den Berg waarom hij dit boek schreef:

‘Ben je nog aan het schrijven?’ wordt me regelmatig gevraagd. ‘Ja, ik werk aan een spiritueel dagboek.’ Nu is ‘spiritueel’ voor veel mensen een vaag woord, een containerbegrip. Een doos waar van alles in kan zitten.

Maar Dicht op de dag is ook een reisboek. Het vertelt van mijn reis door dit jaar en wat die reis met me doet. U kunt lezen hoe ik geraakt word door gebeurtenissen, ontmoetingen, gesprekken met mensen.

Ook God, geloof en kerk komen ter sprake, want ze zijn onlosmakelijk met mijn weg door het leven verbonden. Niet steeds vanzelfsprekend en vaak met veel vragen, maar wel altijd weer. Van geloof wordt steeds meer gezegd dat het in het privédomein thuishoort. Mensen hebben er een hekel aan als hun geloofswaarheden worden opgedrongen; ikzelf ook. Maar je kunt ook zo geraakt en vol van iets zijn, zo enthousiast of dankbaar, dat je het wilt delen. Ik ben op mijn beurt veel dank verschuldigd aan mensen die met mij hebben gedeeld. Mensen die boeken hebben geschreven. Mensen die mij inspireerden. Mededeelzame mensen.

Schrijven: iedere avond

Iedere avond vraag ik me af: Wat was vandaag voor een dag? Ik ga achter mijn toetsenbord zitten, en schrijf dan over datgene wat er bovenkomt: een ontmoeting, een zinnetje, een reis – hoe klein of onopvallend ook, bij nader toezien krijgt het kleur.

Ik schrijf niet om het van me af te schrijven, maar om naar binnen te schrijven. Schrijven helpt om beter te zien. Ik wil niet vergeten of verwerken, maar verweven en ervaringen een nieuwe plaats geven in mijn hart en mijn leven. Schrijven helpt me thuis te komen bij mezelf.

Waarom ik dit wil delen

Het gewone leven, het leven van elke dag, zit boordevol verhalen. Het stelt ons voor vragen, waarachter weer nieuwe verhalen schuilgaan. Heel veel staat er in dit boek niet, want ik heb moeten selecteren. Vooral ontmoetingen met soms kwetsbare mensen inspireren me. In 2018 bleek dat mijn zus ongeneeslijk ziek was. Ze overleed. Iemand vroeg me: ‘Hoe is dat voor jezelf?’ Daarvan geef ik in dit boek indrukken, in de hoop dat lezers er steun aan hebben.

Waarom wil ik dit delen? Ik kan alleen antwoorden wat ik hoop: dat de teksten herkenning bieden, dat ze verbindend zijn, dat ze erkenning geven, dat ze mensen tot steun zijn.

Of – nog anders gezegd: de dagen zijn soms donker en grijs, van eenzaamheid of verdriet. Ik hoop dat een tekst van mij dan soms een kaarsje aansteekt, en wat licht brengt.

Marinus van den Berg