Nieuw: Anti-Oedipus van Gilles Deleuze en Felix Guattari

Vanaf vandaag is Anti-Oedipus van Gilles Deleuze en Félix Guattari  beschikbaar in de (online) boekhandel.

Of bestel het e-book.

Over het boek

In Anti-Oedipus laten Gilles Deleuze en Felix Guattari zien hoe verlangen centraal staat in onze samenleving. Het is een klassiek maar wild boek, dat veel met elkaar verbindt: psychologie, economie, politiek, kunst en nog veel meer. De dwarse ideeën en concepten als ‘verlangensmachine’ en ‘lichaam zonder organen’ sloegen bij verschijnen in als een bom. En ze zijn nog steeds invloedrijk, niet alleen onder filosofen, maar ook onder kunstenaars, architecten en andere vernieuwende geesten.

Lees alvast een fragment

Wat komt eerst, de kip of het ei – maar ook: de vader en de moeder, of het kind? De psychoanalyse doet alsof het kind eerst komt (de vader is alleen maar ziek van zijn eigen kindertijd), maar moet tegelijk toch ook een voorbestaan van de ouders postuleren (het kind is slechts kind ten opzichte van een vader en een moeder). Dit blijkt duidelijk uit de oerpositie van de vader van de horde. Zonder deze identificaties van de ouders met de kinderen zou Oedipus niets zijn; en men kan ook niet verhelen dat alles in het hoofd van de vader begint: mij vermoorden, slapen met je moeder, is dat wat je wil?… Oedipus is eerst en vooral een vaderidee: zie Laios. Het is de vader die hels lawaai maakt en met de wet dreigt (de moeder is inschikkelijker: maak je niet zo druk, het is maar een droom, een territorialiteit…). Lévi-Strauss merkt heel juist op: ‘Dit is het beginmotief van de kernmythe: de held maakt zich schuldig aan incest met de moeder. Toch lijkt de schuld vooral te bestaan in het hoofd van de vader, die de dood van zijn zoon verlangt en ook alles in het werk stelt om deze te veroorzaken… Uiteindelijk blijkt alleen de vader als schuldige te figureren: schuldig omdat hij zich heeft willen wreken. Hij is ook degene die wordt gedood. Deze merkwaardige onverschilligheid voor de incest duikt ook in andere mythes op.’1 Oedipus is eerst het idee van een volwassen paranoïcus en pas daarna het infantiele gevoel van een neuroticus. Zo komt de psychoanalyse maar moeilijk los van een eindeloze regressie: de vader moet kind zijn geweest, maar kon dat slechts zijn ten opzichte van een vader, die zelf ook weer kind was ten opzichte van een andere vader.

Over de auteurs

Gilles Deleuze (1925-1995) geldt als een van de invloedrijkste filosofen van de twintigste eeuw. Hij schreef o.m. Différence et répétition (1968), Logique du sens (1969), Cinéma (2 dln., 1983/85) en samen met Félix Guattari o.a. Capitalisme et schizophrénie (2 dln., 1972/80) en Qu’est ce que la philosophie ? (1991). Félix Guattari (1930-1992) Frans psychiater, politiek militant en sociaal filosoof, kreeg vooral bekendheid door zijn theorie van de schizoanalyse en door zijn samenwerking met Gilles Deleuze. Behalve de boeken die hij met Deleuze schreef, verscheen van hem o.m. Psychanalyse et transversalité (1972), Cartographies schizoanalytiques (1989) en Chaosmose (1992).

–