Vanaf vandaag is Een tijdje zonder van John Oakes beschikbaar in de (online) boekhandel!
of bestel hier het e-book
Vasten is een essentieel onderdeel van vele traditionele gezondheidspraktijken, religies en filosofieën en herleeft vandaag de dag in populariteit. Gebaseerd op uitgebreid historisch, wetenschappelijk en cultureel onderzoek, belicht Een tijdje zonder van John Oakes de vele facetten van deze vorm van zelfonthouding. John Oakes interviewt experts en beoefenaars, levert diepgaand begrip en inspiratie, en toont aan dat vasten over meer gaat dan alleen voedsel – het gaat om het heroverwegen van onze plek in de wereld.
‘In dit goed geïnformeerde, verhelderende boek toont Oakes ons de waarde van minder consumeren om meer te weten. Een deskundige studie over vasten, met een lange geschiedenis en een gelaagd heden.’ – Kirkus Reviews
John Oakes is een Amerikaanse schrijver en uitgever van o.a. The Evergreen Review en OR Books. Een tijdje zonder is zijn eerste boek.
In de lente van mijn zestigste levensjaar besloot ik zeven dagen lang niet te eten. De naweeën van een aantal nationale en wereldwijde tragedies die ik nog nooit had meegemaakt waren nog voelbaar, en sommige van deze nare gebeurtenissen waren nog steeds niet voorbij. Toch was het ook een periode die echt hoop op een betere toekomst leek te bieden.1 Zo bevond ik me na twee dagen in de onwaarschijnlijke situatie dat ik met intense belangstelling een eenzame citroen bestudeerde die in een mandje op de keukentafel lag. Als je langdurig of zelfs maar kort vast, is dat niet echt een spectaculaire prestatie. Je kunt er geen trofeeën mee verdienen en je bedwingt er ook geen monsters of bergtoppen mee. Er bestaat geen olympische medaille voor mensen die zichzelf dingen ontzeggen. Vasten betekent ‘minder doen’, maar dan wel op een nogal radicale manier. Het voegt iets toe door iets weg te nemen. Het is niet zo dat de wereld of je lichaam er langdurig door verandert. Het enige wat er gebeurt, is dat je totaal anders gaat kijken naar wat het dagelijks leven inhoudt en wat er voor nodig is om het in stand te houden. Als je geluk hebt, blijven die gedachten je bij. Ik ben niet bepaald sportief aangelegd. Ik heb altijd graag gewandeld, gezwommen, rekoefeningen gedaan en dat soort dingen, maar als puntje bij paaltje komt, ben ik niet zo’n liefhebber van pijn. Ik slaap graag uit en ik eet graag. Ik heb geen weegschaal. Maar langdurig vasten – vrijwillig niet eten – was in mijn beleving een poging om de meest directe en fundamentele grenzen die we kennen opnieuw in te stellen, namelijk de grenzen die ons fysieke lichaam scheiden van het enorme, chaotische universum waarin we ons bevinden.
Eigenlijk vasten we best vaak, ook al zijn we ons daar niet altijd van bewust. Vasten wordt geassocieerd met ‘je inhouden’. Het tegenovergestelde van vasten is er ook altijd: noem het jezelf te buiten gaan, zelfverwennerij of een vorm van ‘zelfzorg’. Vasten of niet vasten (in al zijn vormen), het is de graadmeter van ons bestaan. Zelfs een goede pokerspeler is een expert op het gebied van vasten, want die gaat ‘all in’, hij gaat mee met de inzet van een tegenspeler, of hij past, zoals de filosofe, activiste en deskundige op het gebied van vasten Simone Weil opmerkte: hij ‘heeft het vermogen om te kijken en te vasten en hij let op voortekenen, bijna als een heilige’.2 Vasten heeft niet alleen met eten te maken; het heeft in het algemeen te maken met zonder iets doen. En dat moet op vrijwillige basis gebeuren. Honger en hongersnood kunnen worden gecreëerd, maar zelfs als een vastenperiode door religieuze of maatschappelijke gezagsdragers wordt voorgeschreven, vereist het de persoonlijke toewijding van mensen. Het is antiautoritair.
Lees hier een langer fragment uit het boek.
Wil je vaker op de hoogte worden gehouden van interessante boeken, acties en interviews? Meld je dan aan voor onze nieuwsbrief!
VBK Media | Uitgeverij Ten Have
Herculesplein 96
3584 AA Utrecht
promotie@uitgeverijtenhave.nl
Onze eigen webshop:
Onze partners:
