Nu verkrijgbaar: De acht grote lessen van de natuur van Gary Ferguson

Vandaag verschijnt bij Uitgeverij Ten Have het nieuwe boek van Gary Ferguson: De acht grote lessen van de natuur.

De acht grote lessen van de natuur

Er heerst een groot verlangen om meer in harmonie met de natuur te leven. Gary Ferguson laat zien hoe we weer in contact kunnen komen met de natuur. Hij beschrijft aan de hand van nieuwe wetenschappelijke inzichten dat we zelf natuur zijn, maar dat zijn vergeten. In acht lessen leren we van bomen, insecten, dolfijnen en andere natuurverschijnselen hoe we weer in contact komen met Moeder Natuur. Ferguson schreef een opwindend boek dat ons achterlaat met een gevoel van hoop en levenslust.

Gary Ferguson

Gary Ferguson (1956) schreef meer dan twintig boeken over ecologie en wildlife. Zijn werk gaat met name over de vraag hoe de mens interacteert met de natuur. De acht grote lessen van de natuur is zijn eerste boek in Nederlandse vertaling.

Lees een eerste fragment uit De acht grote lessen van de natuur

Toen ik nog maar net begonnen was met mijn voettochten door de wildernis van de Rocky Mountains, zo tegen het einde van de jaren zeventig, had ik af en toe de neiging even stil te houden, mijn ogen te sluiten en te luisteren naar de wind. Zo werd ik eigenlijk een soort windexpert. Op mijn zwerftochten door de Sawtooth Mountains in Idaho of tussen de scherpe pieken van de Tetons in Wyoming begon ik de wind als adem waar te nemen – ’s ochtends de inademing omhoog de canyons in en midden op de middag de uitademing over de bergweiden. Sterker nog: het spel van de wind, gevoed door de opwarming en afkoeling gedurende de dag, maakte verschillende soorten muziek, afhankelijk van welke takken, bladeren en stammen er toevallig aanwezig waren. Er was het luide gefluister van de draaidennen, het golvende suizen van de douglassparren. Het onafgebroken babbelen van de esdoornbladeren, dat sterk contrasteerde met de scherpe ritmes van de witte els. In de laagten hoorde ik het striemende geluid van de woestijnbijvoet en het tevreden geruis van het tarwegras. Dan, bijna op het dak van de wereld, net onder de toendra, kon ik de muziek van de zilverspar horen. Door het ruige klimaat werden de naar de wind gekeerde takken ‘gesnoeid’ en alleen de met de wind meegroeiende takken zwiepten in de lucht. Daardoor kregen ze hun eigen geluid. En zo, enkel en alleen door het vergroten van het bereik van een van mijn zintuigen, begonnen zich ook andere geluiden los te maken vanuit de achtergrond: dennenkegels die door eekhoorns van de bomen waren afgeknaagd en die van de ene tak op de andere naar beneden tuimelden om met zachte, doffe plofjes op het naaldentapijt neer te komen. In de verte het zachte kreunen en zuchten van boomstammen die langs elkaar schuren. Het druppelen van wegsijpelend water. De vleugelslagen van overvliegende raven.

En zo gaat het ook met het voelen. De koele vochtige lucht bij een beekje op je huid. De warmte van de zon op je neergeslagen oogleden. De ruwe bast van een oude eik aan je vingertoppen. De gladde, poederachtige laag op een stam van ratelpopulier of papierberk. Het koele, bedauwde gras aan je
blote voeten.

En dan zijn er ook nog al die geuren in de natuur. De vanillegeur van de schors van de ponderosa-den, de zo zoete geur van de teunisbloem en de boerenjasmijn, de typische, harsige geur van dennennaalden en de scherpe lucht van salvia, de overdadige, bedwelmende geur van een weiland na een flinke bui. Rozen. Honingklaver. Paardenbloembladeren. Je kunt van dit alles het best genieten met je ogen dicht, net zoals we dat doen met een kop koffie op zondagochtend of een schaal kaneelbroodjes direct uit de oven.

Er is zo veel dat pleit voor aandacht voor de geluiden, de geuren en het aanraken en voelen van de natuur; maar toch zijn de meeste mensen gefocust op hoe dingen eruitzien. Hoe zouden we anders zo in vervoering raken over de gouden zweem van het herfstlicht in het bos of de dans van de vogels die ’s avonds hun rustplaatsen opzoeken? Hoe zouden we anders onze adem inhouden bij het zien van herten die moeiteloos over hekken en omgevallen bomen een heenkomen zoeken of kunnen genieten van het ontstaan en vergaan van allerlei wolkenvormen in de zomer? Maar toch, als het mysterieuze aan de orde komt, kan het slechts vertrouwen op het zien, het kijken, een soort stain-de-weg worden. Een beperking van ons brein.

De acht grote lessen van de natuur

Wat de natuur ons leert over het goede leven

Gary Ferguson laat in De acht grote lessen van de natuur zien hoe wij weer in harmonie kunnen komen met de natuur. Aan de hand van wetenschappelijke inzichten laat Ferguson ons zien dat wij zelf natuur zijn, maar dat we dat vergeten zijn. In elke les laat hij een heel andere werkelijkheid zien dan die waar we al vele jaren genoegen mee hebben genomen.

€21,99

Bestel direct