Nu verkrijgbaar: Passie voor de passie, van Ernst van den Hemel

Passie voor de passie van Ernst van den Hemel is nu verkrijgbaar bij de (online) boekenwinkel. Het boek is onlangs verschenen bij Uitgeverij Ten Have. Lees hier alvast een eerste fragment!

Over Passie voor de passie

Elk jaar beleven miljoenen Nederlanders een opvoering van het lijdensverhaal van Christus. Of het nu gaat om de Matthäus-Passion, The Passion of een van de vele andere passiespelen, in Nederland is er sprake van een opvallende populariteit van het verhaal van Christus’ kruisiging. Wat betekent deze passie voor de passie?

Vaak wordt gewezen op het genie van Bach of de kracht van het bijbelverhaal. Maar is dat ook wat mensen beleven? Wat voelt, bijvoorbeeld, een babyboomer met religie-allergie bij het zingen van het ‘Erbarme Dich’ in de meezing-Matthäus? En wat betekent het grote, lichtgevende kruis dat tijdens The Passion voor de ogen van ruim drie miljoen tv-kijkers door de straten van een stad gedragen wordt?

Ernst van den Hemel laat zien hoe het verhaal van Christus in het ontkerkelijkte Nederland beleefd wordt. De verschillende passiespelen blijken vaak iets heel anders te betekenen dan de organisatoren hopen. Passie voor de passie geeft een uniek inkijkje in de emotionele staat van Nederland.

Over Ernst van den Hemel

Ernst van den Hemel (1981) is religie- en cultuurwetenschapper. Hij is werkzaam bij het Meertens Instituut in Amsterdam. Eerder publiceerde hij Calvinisme en politiek (2009).

Lees alvast een eerste fragment uit Passie voor de passie

Elk jaar tijdens de paastijd beleven miljoenen Nederlanders een opvoering van het lijdensverhaal van Christus. Of het nu gaat om de Matthäus-Passion, The Passion of een van de vele andere passiespelen, in Nederland is er sprake van een opvallende populariteit van het verhaal van de kruisiging van Christus. Wat betekent deze passie voor de passie? Wat dit zo’n complexe maar daarom ook zo’n interessante vraag maakt is dat er meerdere dimensies in samenkomen. De populariteit van het lijdensverhaal van Jezus in hedendaags Nederland is verbonden aan ontkerkelijking en de zoektocht naar nieuwe zingeving en rituelen, aan zorgen over nationale identiteit, maar ook aan ontwikkelingen in de entertainmentcultuur. De vraag waarom kerken, concertgebouwen en pleinen elke paastijd volstromen is verbonden aan al deze 21ste-eeuwse veranderingen. Het antwoord is zo divers als Nederland zelf.

Denk alleen maar eens aan welke verschillende associaties het woord passie allemaal oproept. U denkt bij de term misschien aan een persoonlijke passie. Dat kan een geliefde, werk, sport, fotografie of zingen zijn. Passie is daarmee een persoonlijke activiteit die vervulling geeft en kenmerkend voor u is. Het kan natuurlijk ook dat u licht cynisch met uw ogen rolt bij het woord. U associeert passie wellicht met goedkope, licht erotische flutromannetjes of met schmierende reclameteksten waarbij passie te pas en te onpas wordt gebruikt om producten aan te prijzen. Misschien heeft u associaties met de Matthäus-Passion of andere passiecomposities. U voelt daarbij niet per se iets religieus, maar een diepe waardering voor muzikale kwaliteit. Het kan ook dat u bij passie juist wel denkt aan de passie van Christus, het lijden, de kruisiging, de wederopstanding en de troost of inspiratie die daardoor ervaren wordt. Welke van deze associaties ook in u opkomt, u heeft allemaal in zekere zin gelijk. Passie betekent vandaag de dag namelijk al deze dingen. De diverse associaties en betekenissen van het woord laten zien hoe breed toepasbaar en populair passie geworden is.

Eenzelfde diversiteit speelt mee bij de populariteit van het lijdensverhaal van Christus in Nederland. Dat het passieverhaal emoties losmaakt is wel duidelijk, maar wat het passieverhaal voor de diverse burgers in Nederland betekent is nog niet zo makkelijk te achterhalen. Wat voelt, bijvoorbeeld, een babyboomer met religie-allergie bij het zingen van ‘Erbarme Dich’ in de meezing-Matthäus? Wat betekent een groot lichtgevend kruis dat jaarlijks tijdens The Passion voor de ogen van een televisiepubliek van meer dan drie miljoen kijkers door de straten gedragen wordt? Is dit religie? Hoogcultuur? Plat vermaak?